Αυτή την περίοδο λείπει σε όλες μας μια αγκαλιά. Από εκείνες τις σφιχτές, ουσιαστικές που μέχρι πριν λίγους μήνες τις κάναμε χωρίς να το σκεφτούμε. 

Η πανδημία του covid-19 και τ’ απανωτά lockdown έχουν επηρεάσει χωρίς καμία αμφιβολία και την αγκαλιά.

Πλέον, όταν συναντάμε κάποιον είμαστε διστακτικοί. Δεν υπάρχει ο αυθορμητισμός στις συναντήσεις μας. Η αγκαλιά είναι ανύπαρκτη, αφού σκεφτόμαστε πως ο άλλος ίσως να φοβάται και καλά κάνουμε.

Ωστόσο, όλοι μας έχουμε ανάγκη ν’ αγκαλιάσουμε τους γονείς μας, τα παιδιά μας, τον σύντροφό μας, την φίλη μας, αλλά δυστυχώς δεν είναι εύκολο. Και να σκεφτεί κανείς ότι η αγκαλιά ήταν από τα πιο δεδομένα στη ζωή μας.

Βέβαια, δεν πρέπει να κοιτάμε μόνο την αρνητική πλευρά, αφού μια αγκαλιά στον σκύλο μας έχει την ίδια δύναμη. Ακόμα και όταν κρατήσουμε ένα λούτρινο αρκουδάκι ή την κουβέρτα μας για να καθίσουμε στον καναπέ μας και να δούμε την αγαπημένη μας σειρά.

Η αγκαλιά έχει μεγάλη δύναμη, καθώς ενεργοποιεί την εγκεφαλική μας δραστηριότητα.

Αν δεν έχεις ταίρι, ούτε σκύλο, μπορείς ν’ αρκεστείς στην πικέ σου κουβερτούλα και να νιώσεις εξίσου ζεστασιά και να σου φτιάξει η διάθεση τώρα που το έχουμε ανάγκη περισσότερο από κάθε άλλη φορά.

Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι τα πιο δυνατά συναισθήματα βρίσκονται στα πιο απλά πράγματα.