Παρασυρόμενοι από το άγχος και την ένταση της καθημερινότητας, συχνά οι γονείς μιλούν στα παιδιά με τρόπο που δε βοηθά στη συναισθηματική τους ανάπτυξη, τα στεναχωρεί και τα γεμίζει ενοχές.
Πρόκειται για φράσεις οι οποίες χρησιμοποιούνται συχνά προς το παιδί και το πληγώνουν βαθιά, χωρίς αυτό να γίνεται αντιληπτό από τους γονείς.
Εμείς θα αναφερθούμε ενδεικτικά σε κάποια παραδείγματα εκφράσεων, των οποίων οι επιπτώσεις σε πολλούς δεν είναι γνωστές.
«Έτσι όπως κάνεις δε σε αγαπάω πλέον»
Με φράσεις παρόμοιες με αυτή, ο γονιός αντιδρά όπως ένα πεισμωμένο τρίχρονο παιδάκι. Αντί με τη συμπεριφορά του να λειτουργήσει ως μέντορας για το παιδί του, του ασκεί ψυχολογική βία που συχνά έχει πιο τραυματικές επιπτώσεις από τη σωματική.
«Μην τρως άλλο. Θα γίνεις χοντρός/ή»
Αυτή τη φράση δεν τη λέμε ποτέ σε ένα παιδί, ούτε για πλάκα! Αν φοβόμαστε τα παραπανίσια κιλά του παιδιού μας, του μαθαίνουμε απλώς να ακολουθεί μια σωστή διατροφή και δε χρησιμοποιούμε εκφράσεις που μπορούν να το οδηγήσουν κατά την εφηβεία στο κατώφλι διατροφικών διαταραχών.
«Μη με ρωτάς χαζομάρες»
Τα παιδιά είναι παιδιά, γεννημένα με μία έμφυτη περιέργεια απέναντι στα πράγματα και απολύτως δικαιολογημένα να θέτουν ό,τι ερώτημα περνάει από το μυαλό τους. Κάποιες φορές μπορεί να ρωτήσουν το ίδιο πράγμα πάνω από μία φορά διότι έχουν ξεχάσει την απάντηση ή απλώς επειδή δεν την κατανοούν. Η επισήμανση σε ένα παιδί ότι κάνει πολλές ή χαζές ερωτήσεις θα το οδηγήσει με μαθηματική ακρίβεια στο να σταματήσει να θέτει ερωτήσεις για θέματα που το απασχολούν. Επιπλέον, είναι πολύ πιθανό να πιστέψει ότι είναι χαζό, «ιδιότητα» που δε θα καταφέρει να αποβάλει ούτε στην ενήλικη ζωή του.
«Κοίτα τι καλά που το κάνει ο/η αδελφός/ή σου»
Η σύγκριση ανάμεσα στα αδέλφια το μόνο που μπορεί να καλλιεργήσει είναι φθόνο και αντιπαλότητα ανάμεσά τους. Επίσης, δίνει την αίσθηση στο παιδί ότι ποτέ δε θα είναι αρκετά καλό για τους γονείς του και ότι το άλλο παιδί, ως καλύτερο, αξίζει περισσότερο την προσοχή και την αγάπη τους.
«Αν συνεχίσεις έτσι, θα καταλήξεις σαν… τον αποτυχημένο θείο σου, την τεμπέλα ξαδέλφη σου κ.ο.κ.»
Μπορεί ο θείος να είναι όντως αποτυχημένος και η ξαδέλφη τεμπέλα, ωστόσο χρησιμοποιώντας την αρνητική σύγκριση σε ένα παιδί, καταστρέφετε την αυτοπεποίθηση του και το κάνετε να αισθάνεται άσχημα που έχει τέτοιους συγγενείς.
«Τι είσαι και δεν μπορείς να…»
Εάν χρησιμοποιείτε την εν λόγω φράση απέναντι στο παιδί σας, το μόνο που θα πετύχετε είναι να το κάνετε να αναρωτιέται αν όντως κάτι δεν πάει καλά με τον εαυτό του. Το πιθανότερο είναι να σταματήσει να προσπαθεί γιατί θα σκέφτεται ότι δεν έχει πια νόημα, αφού ο γονιός του δεν εκτιμά ούτε υποστηρίζει την όποια προσπάθειά του.
«Μην εμπιστεύεσαι ούτε τον ίσκιο σου»
Όταν ένα παιδί μεγαλώνει με τέτοια ακούσματα μαθαίνει να μην εμπιστεύεται κανέναν, ούτε τον ίδιο του τον εαυτό. Επομένως, γίνεται ένα φοβισμένο και άβουλο άτομο, εύκολη λεία για εκμετάλλευση από τους επιτήδειους.
Φυσικά υπάρχουν άπειρες φράσεις ή λέξεις που μπορεί να πληγώσουν, να προσβάλλουν, να μειώσουν ή να φέρουν σε δύσκολη θέση το παιδί. Γι’ αυτό ας έχουμε στο μυαλό μας ότι είναι πολύ σημαντικό να το μεγαλώσουμε με θετικά λόγια και πολλή αγάπη!