Της Βίκυς Αλεξοπούλου
Τους τελευταίους μήνες έχουν αλλάξει πολλά στον εργασιακό χώρο. Και, κατά τη γνώμη μου, δεν είναι και η καλύτερη εξέλιξη για εμάς. Λόγω της πανδημίας, είμαστε εγκλωβισμένοι σε μία κατάσταση, που δεν ξέρουμε πως θα εξελιχθεί.
Είμαστε αναγκασμένοι να αλλάξουμε πολλές από τις συνήθειες μας. Συνήθειες, που σχετίζονται με πολλούς τομείς της ζωής μας και που μας γέμιζαν χαρά. Τώρα, αντιμετωπίζουμε μια κατάσταση, που δημιουργεί περισσότερο άγχος για το μέλλον.
Τι μέλη γενέσθαι; Πως θα ξεφύγουμε από αυτό που αντιμετωπίζουμε; Φόβος, προβληματισμός για τις νέες συνθήκες, είναι συναισθήματα που μας κατακλύζουν.
Μία νέα πραγματικότητα ξετυλίγεται και μέσα σε αυτή βρίσκεται και η εργασία μας. Δεν είναι μόνο η χρήση της μάσκας και η διατήρηση των αποστάσεων. Αυτά λίγο- πολύ μπορούμε να τα συνηθίσουμε. Ας μην γελιόμαστε, οι αλλαγές που έρχονται στο χώρο εργασίας μας, δεν είναι κάτι αμελητέο. Είναι σοβαρό.
Έχουμε συνηθίσει να πηγαίνουμε στην δουλειά μας κάθε μέρα, να βλέπουμε τους συναδέλφους μας, να λέμε την «καλημέρα» μας, να λέμε και καμιά κουβέντα στα διαλείμματα.
Μπορεί να γκρινιάζουμε για το πρωινό ξύπνημα και για το γεγονός ότι πρέπει να μπαίνουμε κάθε μέρα στα ΜΜΜ, αλλά είναι κάτι που έχουμε συνηθίσει. Αυτή η καθημερινότητα έχει περάσει ανεπιστρεπτί.
Η τηλεργασία είναι πλέον γεγονός και πολλές επιχειρήσεις έχουν αρχίσει να την εφαρμόζουν. Δεν είναι από επιλογή, είναι από ανάγκη. Και αφορά την ασφάλειά μας.
ΤΑ ΘΕΤΙΚΑ ΤΗΣ ΤΗΛΕΡΓΑΣΙΑΣ
Πολλοί το βλέπουν με θετικό μάτι, αφού δεν θα ετοιμάζουν από το βράδυ το φαγητό της επόμενης ημέρας, δεν θα σπαταλούν χρόνο για να βρουν τα ρούχα που θα φορέσουν στη δουλειά τους, και το σημαντικότερο δεν θα ξυπνούν αχάραγα για να ετοιμαστούν και να ξεκινήσουν για τη καθημερινή τους διαδρομή είτε με το αυτοκίνητο είτε με τη συγκοινωνία. Όλα αυτά έχουν ως αποτέλεσμα να κάνουμε οικονομία, αφού δεν θα ξοδεύουμε χρήματα για τη μεταφορά μας, δεν θα πάρουμε απ’ έξω καφέ ή φαγητό.
Το να δουλεύουμε από το σπίτι με τις πιτζάμες μας είναι κάτι που ίσως αρκετοί έχουν ανάγκη. Παράλληλα μπορούν να μαγειρεύουν χωρίς άγχος το φαγητό της ημέρας, μπορούν ακόμα να βάλουν μπουγάδα και ν’ απλώσουν τα ρούχα τους, αφού δεν θα έχουν κάποιον πάνω από το κεφάλι τους.
ΤΑ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ΤΗΣ ΤΗΛΕΡΓΑΣΙΑΣ
Όπως σε όλες τις περιπτώσεις, έτσι και σ’ αυτή, υπάρχουν και αρνητικά πράγματα. Το να δουλεύουμε από το σπίτι μπορεί να επηρεάσει το αποτέλεσμα της δουλειάς μας.
Για να γίνουμε λίγο πιο συγκεκριμένοι, όταν δουλεύουμε από το σπίτι, και έχουμε μικρά παιδιά, θ’ αποσπάται η προσοχή μας. Γνωρίζοντας κάποιοι ότι δουλεύουμε από το σπίτι μπορεί να θελήσουν να έρθουν για καφέ και τότε δεν υπάρχει καμία περίπτωση να συγκεντρωθούμε.
Εκτός από αυτά, ο εξοπλισμός είναι ένας παράγοντας που παίζει σημαντικό ρόλο στην οργάνωση της δουλειάς μας. Δεν έχουν όλοι στο σπίτι ούτε υπολογιστή ούτε γραφείο. Και όσοι έχουν, δεν είναι τόσο εξελιγμένος, όσο ο εξοπλισμός του γραφείου. Εκεί υπάρχει πρόβλημα.
Και το πιο σημαντικό απ’ όλα, είναι το γεγονός ότι πηγαίνοντας στην δουλειά ερχόμαστε σε επαφή με τους φίλους μας, τους συναδέλφους μας. Βγαίνουμε από το σπίτι, συζητάμε και με άλλους, πέρα από τον σύζυγό μας ή τον σύντροφό μας.
Ακόμα και μόνη σου να μένεις, δεν θέλεις να είσαι κλεισμένη στους τέσσερις τοίχους. Τρελαίνεσαι. Και μπορεί να έχεις τη δουλειά να σε απασχολεί, αλλά το να μην βλέπεις κόσμο μπορεί να σε οδηγήσει στα όρια της τρέλας.
Μήπως τελικά περνάμε σε μια νέα εποχή στον επαγγελματικό χώρο που τα πάντα θα γίνονται πλέον με την τεχνολογία; Που δεν θα μπορούμε να έχουμε διαπροσωπικές σχέσεις με τους συναδέλφους μας, αφού θα συνεργαζόμαστε, μέσω ενός υπολογιστή;
Οι απόψεις διίστανται και είναι σεβαστές. Αυτό το οποίο περνάμε, δεν είναι καθόλου εύκολο. Πρέπει να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα και σε ό,τι έχει να κάνει με τη καθημερινότητά μας, αλλά και με το χώρο εργασίας μας.
Ξέρω, όλα είναι ένα κακό όνειρο και είμαστε έτοιμοι να το αντιμετωπίσουμε.
